HKU emeritus hoogleraar politicologie Joost Smiers en ik trekken al een tijdje samen op waar het de grenzen van IE betreft. Onderdelen van het vakgebied zijn volgens ons behoorlijk uit de hand gelopen. Van een voortstommelend treintje (Koopmans) en toenemende complexiteit (Holzhauer/Teijl) is het een niet te stoppen TGV geworden. Met AI als machinist.

Hier leest u een paar stukken van mijn hand, op de website van Joost Smiers. Motto: Zeitenwende.

Farmaceutische industrieën koesteren een geur van heiligheid rond zich: ze hebben het beste met onze gezondheid voor en daarvoor moeten we hen de vrije hand geven. In werkelijkheid zijn het keiharde commerciële ondernemingen die misbruik maken van onze behoefte aan medicijnen. Dat leidt onder meer tot peperdure medicamenten. De sfeer is gegroeid: we moeten die waanzinnige prijzen wel betalen want we kunnen niet zonder. Aldus Joost Smiers.

Joost Smiers stelt al jaren de nuchtere vraag: kunnen we echt niet zonder big pharma? Zijn analyses tonen aan dat we, zonder de huidige farmaceutische industrieën, prima medicijnen kunnen krijgen, voor een prijs die een fractie is van wat we nu moeten betalen. Van private superwinst makende bedrijven maakt hij van de ontwikkeling van medicijnen weer een publieke zaak. Op zijn website vindt u een aantal grondige analyses, gevolgd door enkele artikelen die daarop voortborduren. En meer dan een jaar geleden (juli 2022) thematiseerde ik precies dit onderwerp ook al op deze site.

Op 27 november (2023) geeft Smiers hierover een presentatie op een besloten KNAW discussie-bijeenkomst, die als titel heeft: Essentiële geneesmiddelen als publiek goed – Ruimte voor maatschappelijk eigenaarschap? Ik verwijs naar de aankondiging van de KNAW. U vindt daar ook dit programma en contactmogelijkheden.

Joost Smiers en ik verheugen ons zeer op deze KNAW sessie. Wij zullen de daar gepresenteerde inzichten blijven volgen, zowel op deze TLG website als op de website van Joost Smiers. We houden u dus op de hoogte!