Deze categorie gaat over de buitengrens van IE. Vrijheid van expressie/meningsuiting; artistieke vrijheid ook. Grondrechten vrijheden.
Wie kent Jiskefet niet? Wie kent het merk Jiskefet (niet)? Noem eens een paar producten of diensten? Bekend merk? Hoelang bestaat het dan al? Relevant marktonderzoek?
ondertitel: “Waar is de gulle lach op heden gebleven, meneer Sonneberg, dat vraag ik U af?’
De strepen van Adidas, en in het bijzonder de merkbescherming daarvan, houden de IE-deskundigen al onwaarschijnlijk lang bezig. Schrik niet …. 24 jaar! Eén reden is stellig de stevige manier waarop de merkhouder voor zijn belangen op komt. niets vreemds aan. Maar een andere reden is ongetwijfeld het open karakter van veel merkenrechtelijke normen. Dat open karakter speelt trouwens een rol bij alle IE-rechten. Want zeg nou zelf: verwarringsgevaar, ruimte tussen strepen, visueel min of meer gelijk, relevant afwijkend, het totaalbeeld van twee strepen-combinaties, wel of niet “teveel lijken op”. Dat is natuurlijk geen juridische wetenschap meer, maar lijkt meer op de “kunst van het billijke en rechtvaardige” van de oude Romeinen (Ars aequi et boni).
Intellectuele eigendom is geen eigendom. Het is één van mijn motto’s, zo u wilt één van mijn IE-perspectieven. Het is niet goed voorstelbaar dat uw eigendom van een huis, een auto of een fiets afhangt van uw gebruik daarvan, dat u de eigendom kwijt raakt als u het object niet gebruikt, en dat uw eigendom aan een bepaalde termijn gebonden is. Dus IE is geen E. Lees verder
Na een aantal discussies over kunstmatige intelligentie heeft de corona-crisis een aantal andere zaken “losgemaakt” die overwegend betrekking hebben op aspecten van het octrooirecht. De doorwerking(en) van beide maatschappelijke veranderingen op het ie-recht zijn interessante materie. Een jaar geleden (op 26 mei 2020) schreef ik over corona bestrijdingsmiddelen al een blog over het algemeen belang en de onvoldoende toepassing in het octrooirecht.
Ik bespreek 3 onderwerpen. Ten eerste de maatschappelijke wrijving die is ontstaan rondom de octrooien op het coronavirus. Met de toch best heftige NRC krantenkop: “De een zijn dood is de ander zijn patent.” Ten tweede kijk ik naar beweringen die her en der gedaan worden over het bereik en het toepassingen van de regeling voor dwanglicenties (en octrooien meer algemeen). Ten derde wijs ik op een geheel alternatief perspectief om naar de productie en verspreiding van farmaceutische producten te kijken. Buiten BigPharma om. Lees verder
Champagne is een beschermde oorsprongsbenaming. In een vorige blog zei ik daar al wat meer over. Deze blog gaat over een paar Champagne-acties. Meer en meer zie je dat er belangenorganisaties achter de geografische aanduidingen zitten of gaan staan. Bij Franse kaas ging het, echt letterlijk, om de “défense de”, en bij champagne is die organisatie het Interprofessioneel Comité voor Champagnewijn (CIVC), dat als “machtig” wordt aangeduid. Op de barricaden dus.
Dit is het vierde deel van een vijfluik over vrijheid van meningsuiting in een creatieve, innovatieve of communicatieve omgeving, en de grenzen die daarvoor (hebben te) gelden. Dit deel gaat over de impact van intellectuele eigendomsrechten op die vrijheid van meningsuiting. Deel 5 gaat ook over IE, in het bijzonder over merken en reclame-uitingen.
Deel 1 gaat in wat meer algemene zin over beginselen, uitgangspunten en meningen. Deel 2 gaat in op de juridische toetsingskaders. Deel 3 richt zich op uitingen in het kader van maatschappijkritiek.