Het zal niemand zijn ontgaan dat Brexit al jaren onderwerp van discussie is. Hoewel het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie al op 31 januari 2020 heeft verlaten, gold tot 1 januari 2021 een overgangsperiode. Hierdoor behoort het Verenigd Koninkrijk beoort sinds 1 januari 2021 officieel niet meer tot de Europese Unie.
De vraag die rijst is: wat heeft deze ‘bevrijding’ van de Europese Unie, zoals vele Brexiteers het zien, voor gevolgen voor de werkgevers en werknemers die op de een of andere wijze nog wel arbeidsrechtelijk verbonden zijn met Nederland en het Verenigd Koninkrijk (en vice versa)?
Eigenlijk weten we niet beter dan dat we binnen Europa vrij kunnen reizen. De tijd dat we als onderdeel van de Europese Unie bij de grens werden opgehouden of een vergunning nodig hadden om in Nederland te wonen en/of te werken ligt al lang en breed achter ons. Dat gold tot voor kort ook voor reizen van en naar het Verenigd Koninkrijk, maar door de gevolgen van de Brexit kent iedereen wel een werknemer of werkgever die op of na 1 januari 2021 is opgehouden aan de grens.
Binnen de groep Britse werknemers die in Nederland werkt, is een onderscheid te maken tussen een werknemer die woont in het Verenigd Koninkrijk en werkt in Nederland (een grensarbeider) en een Britse werknemer die in Nederland werkt én woont.
Daar waar onderdanen van het Verenigd Koninkrijk tot begin dit jaar nog konden werken en wonen in Nederland zonder enige vorm van vergunning (omdat het Unierecht nog op hen van toepassing was[1]), kan dat sinds 1 januari 2021 niet meer. Zij worden nu gezien als derdelanders.
Voor Britse werknemers die vóór 31 december 2020 al in Nederland verbleven en werkten, geldt dat zij dit mogen voortzetten, mits zij vóór 1 juli 2021 een verblijfsvergunning aanvragen.[2]Deze specifieke groep Britse werknemers heeft dus alleen een verblijfsvergunning nodig en geen TWV of een GVVA.
Voor Britse grensarbeiders, die werken in Nederland maar in het Verenigd Koninkrijk wonen, geldt dat als zij voor 1 januari 2021 al werkzaam waren als grensarbeider, zij dit kunnen voortzetten. Zij hebben daarvoor uitsluitend een document Grensarbeider nodig, dat zij kunnen aanvragen bij de IND.[3]
Dit is anders voor de Britse werknemers die na 1 januari 2021 in Nederland zijn komen werken (en wonen). Deze ‘nieuwkomers’ worden – zoals gezegd – gezien als derdelanders en zij dienen dus wel in het bezit te zijn van de noodzakelijke vergunningen (TWV of GVVA).
Werkgevers zorg er tijdig voor dat je werknemers in het bezig zijn van de juiste documenten, zodat zij niet bij de grens worden tegengehouden. En werknemers die werkzaam zijn bij een werkgever, die jullie hier nog niet op hebben gewezen, zorg ervoor dat je dit regelt of je werkgever attendeert. Niets zo vervelend om het land niet te kunnen verlaten.
Het voorgaande is uiteraard nog maar een deel van de gevolgen van de Brexit. Ben jij werkgever of werknemer en wil je advies over wat de Brexit voor jou betekent, dan kun je altijd contact met ons opnemen.
[1]Uitgangspunt is dat voor onderdanen van een lidstaat van de Europese Unie het recht op vrij verkeer geldt. Dit houdt in dat zij zich vrij mogen verplaatsen binnen de lidstaten. EU-werknemers mogen dus wonen en werken in alle lidstaten zonderdat zij daar een vergunning voor nodig hebben. Voor onderdanen van landen die geenonderdeel uitmaken van de Europese Unie, de zogenoemde derdelanders, geldt dat zij een zogenoemde tewerkstellingsvergunning (TWV) nodig hebben om te mogen werken in een lidstaat van de Europese Unie. En wanneer ze er niet alleen gaan werken maar ook wonen, geldt dat zij een gecombineerde vergunning verblijf en arbeid (GVVA) nodig hebben.
[2]https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/brexit/vraag-en-antwoord/heb-ik-na-de-brexit-een-werkvergunning-nodig-om-als-brit-in-nederland-te-mogen-werken
[3]https://ind.nl/Paginas/Grensarbeiders-na-Brexit.aspx