De geblesseerde topsporter bij het grofvuil?
De sportwereld is, zo weten we inmiddels, veel meer dan alleen prestaties en adrenaline. Het is ook een interessante juridische arena. Zeker als het gaat om blessureleed, kunnen juridische kwesties plotseling een belangrijke rol spelen. Want wat gebeurt er als een sporter door een blessure buiten spel komt te staan? Mag een club dan zomaar een einde maken aan zijn spelerscontract?
Een zaak die eerder dit jaar diende bij de rechtbank Limburg werpt hier een interessant licht op. Een professionele handballer liep tijdens een oefenwedstrijd een ernstige blessure op, waarna zijn club besloot om de spelersovereenkomst te beëindigen, zodat er aan de speler geen vergoeding meer hoefde te worden betaald. Maar kan dat zomaar?
Is een spelersovereenkomst een arbeidsovereenkomst?
In deze zaak was de kernvraag of de relatie tussen de handballer en de club moest worden gezien als een arbeidsovereenkomst. De club stelde dat er slechts sprake was van een ‘spelersovereenkomst’, maar de handballer vocht dit aan. De rechtbank oordeelde uiteindelijk dat, ondanks de naam die partijen aan de ‘spelersovereenkomst’ hadden gegeven, er wel degelijk sprake was van een arbeidsovereenkomst.
Het opzegverbod tijdens ziekte
De kwalificatie van het spelerscontract als een arbeidsovereenkomst had veel gevolgen voor de uitkomst van deze zaak. Om te beginnen omdat er bij een arbeidsovereenkomst een opzegverbod tijdens ziekte geldt. De club had de arbeidsovereenkomst om die reden niet mogen opzeggen toen de speler geblesseerd raakte.
Waarom is de kwalificatie van het spelerscontract als arbeidsovereenkomst nog meer zo belangrijk? Omdat de gelijke behandelingswetgeving in Nederland en in het bijzonder de Wet Gelijke Behandeling op grond van Handicap of Chronische ziekte (WGBH/CZ) bepaalt dat een werknemer niet mag worden benadeeld vanwege iemands ziekte of beperking. Dit betekent dat er niet alleen geldt dat een arbeidsovereenkomst tijdens ziekte niet is toegestaan, maar opzegging vanwege iemands blessure helemaal uit den boze is.
De rechtbank tilde dan ook extra zwaar aan de omstandigheid dat de club expliciet had benoemd dat de beëindiging van de spelersovereenkomst direct samenhing met de blessure van de handballer. Deze ongelijke behandeling leidde ertoe dat de rechtbank aan de speler naast de transitievergoeding een forse billijke vergoeding toekende van bijna € 40.000,–. Let wel: Deze billijke vergoeding wordt uitsluitend door een rechter toegekend als er sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de club als werkgever.
Les voor de sportwereld
Wat deze zaak duidelijk maakt, is dat er in de sportwereld vaker sprake is van een arbeidsovereenkomst tussen partijen dan men misschien zou denken (en willen). Ook voor sporters gelden dan dezelfde rechten als voor andere werknemers. Wanneer er sprake is van een arbeidsovereenkomst, heeft de sporter in principe recht op loondoorbetaling gedurende een periode van twee jaar en geldt er een opzegverbod tijdens ziekte. Sportclubs moeten dan ook zorgvuldig omgaan met geblesseerde spelers en een blessure biedt veelal geen rechtsgrond om een spelerscontract te beëindigen.
Wil je meer weten over het interessante speelveld van het arbeidsrecht en sport of zijn er andere sportkwesties waar je tegenaan loopt? Neem dan gerust contact met ons op.