Wat artiesten kunnen leren van een recent arrest van het Gerechtshof Amsterdam tegen Sony Music Entertainment Netherlands B.V.

Artiesten verdienen hun geld met optredens en inkomsten uit de exploitatie van hun muziek. Het is daarom belangrijk dat er goede afspraken tussen het label en de artiest worden gemaakt en vervolgens ook echt goed worden vastgelegd.  Een recente uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam (ECLI:NL:GHAMS:2025:122) laat dat weer eens duidelijk zien. In deze zaak draaide het om een artiest die miljoenen aan royalty’s claimde van Sony Music Entertainment Netherlands B.V.

Inhoud van de zaak

De artiest had een wereldwijde hit in 2013. Voor dit nummer sloot de artiest via zijn eigen label een licentieovereenkomsten met Sony Music NL en het Amerikaanse Ultra Records. Volgens die overeenkomsten had hij recht op royalty’s, gebaseerd op de netto-inkomsten zoals als eerste door het label ontvangen van de bron (“net income received at source”).

In 2019 heeft de artiest een audit op de afrekening uit laten voeren. De artiest kreeg echter maar moeilijk de benodigde informatie om de audit te kunnen laten uitvoeren. Na een kort geding in 2020 sloten partijen begin 2021 een vaststellingsovereenkomst waarin de zaak grotendeels werd opgelost, maar de artiest hield zijn recht om audits uit te laten voeren.

Partijen bleven echter van mening verschillen ov er de hoogte van de door de artiest te ontvangen royalties waardoor de artiest voor de rechtbank vernietiging van de met Sony gesloten exploitatie-overeenkomsten en van een vaststellingsovereenkomst vorderde en betaling van een redelijke distributievergoeding.

De rechtbank heeft deze vorderingen afgewezen op de grond dat de vaststellingsovereenkomst de eerdere overeenkomsten verving en partijen elkaar daarin finale kwijting hebben verleend. De artiest is tegen deze uitspraak in beroep gegaan.

Het hof heeft zich bij de uitspraak van de rechtbank aangesloten; de finale kwijting blijft in stand, alleen de verplichtingen rond de audit vallen buiten de finale kwijting.

Het hof komt wel toe aan de beoordeling van de in hoger beroep gevorderde nakoming van de op de vaststellingsovereenkomsten gebaseerde vorderingen en oordeelde dat Sony de volgende vergoedingen moest betalen:

• Distribution fee;
• Inkomsten via Vevo; en
• Wettelijke handelsrente.

Verder oordeelde het Hof dat partijen zich bij akte nader mogen uitlaten over de vraag of de audit ook betrekking mag hebben op andere jaren dan 2016–2018, alsmede het inschakelen van een onafhankelijke deskundige, die kan bepalen of er nog meer royalty’s verschuldigd zijn.

Waar moet een artiest gelet op deze uitspraak opletten?

• Zorg dat je een goede duidelijke overeenkomst afsluit waarin de afspraken omtrent de royalty’s goed zijn geformuleerd. Begrippen als ‘At source’ en ‘local affiliate’ moeten duidelijk worden gedefinieerd. Kortom, Laat geen ruimte voor interpretatie.
• Bij een finale kwijting is het van belang op duidelijk te formuleren wat er onder de finale kwijting valt en wat niet.
• Voor Auditrechten moet de toegang tot de documenten én derden goed geregeld zijn.

Of je nu artiest bent, label runt of juridische begeleiding zoekt bij exploitatieovereenkomsten – dit soort zaken laten zien hoe belangrijk het is om scherp te zijn op de inhoud van je contracten. Heb je advies nodig over royalty-structuren, vaststellingsovereenkomsten of auditrechten? Neem dan contact op met een van onze specialisten.